در روستای علیصدر از توابع کبودر آهنگ و ۷۵ کیلومتری شمال غربی همدان یکی از عجایب طبیعی جهان و نمونه نادری از غارهای آبی و قابل قایقرانی جهان به نام غار علیصدر واقع شده که قدمت آن به دوره ی دوم زمین شناسی یعنی دوره ی ژوراسیک باز می گردد. غار علیصدر بعنوان بزرگترین غار آبی قابل قایقرانی جهان و در مجتمع تفريحي توریستی علیصدر با امکاناتی همچون هتل، ویلاهای اقامتی، چندین رستوران وکافی شاپ، دو بازار بزرگ، شهربازی و… آماده پذیرایی از میهمانان و مسافران گرامی میباشد.
غار علیصدر از بسیاری جهات علی الخصوص به علت وجود گذرگاههای ممتد آبی و دریاچه های وسیع و قابل قایقرانی که در سرتاسر غار گسترده شده اند یکی از زیبا ترین جلوهای طبیعی ایران وجهان و پدیده ای منحصر به فرد در نوع خود میباشد که فقط در معدودی از غارهای جهان مثل غار مولیس در فرانسه و غارهای شوالیه وبوکان در استرالیا چنین زیبائیهای خیره کننده ای وجود دارد.
آب دریاچه غار بدون رنگ و بو میباشد و مزه آن معمولی است وهیچگونه حیات جانوری در آن وجود ندارد.
درجه حرارت آن در طول سال ثابت و در حدود ۱۲ درجه سانتی گراد و به قدری زلال است که تا عمق ۱۰ متری با نور معمولی و چشم غیر مسلح بخوبی قابل رویت است.
نتایج آزمایشهای فیزیک و شیمیائی بر روی آن نشان می دهد که در نقاط مختلف غار ترکیبات شیمیائی آن نزدیک به هم بوده وجزء آبهای بی کربناته کلسیک سبک با اسیدیته نزدیک به خنثی میباشد و بدلیل وجود املاح آهکی فراوان در آب غیر قابل خوردن است.
از آنجا که مازاد آب غار توسط رشتههای مختلفی (مثل چشمه شور) به خارج غار هدایت میشود لذا سطح آب در طی فصول و سالهای مختلف به استثناء مواقع کم آبی یکنواخت است و در مواقع کم آبی دارای نواساناتی بوده که آثار آن برروی دیواره غار به خوبی مشهود است. آب غار در قسمتهای مختلف آن از صفر تا ۱۴ متر در نوسان است.
آب دریاچه غار از چشمه های زیر زمینی، ریزش مداوم آب از دیوار و سقف غار تامین میشود که منشا آنها به طور کلی از محل ریزشهای جوی است.
سقف غار که در بعضی قسمتها تا حدود ۱۰ متر از سطح آب ارتفاع دارد پوشیده از کربنات کلسیم خالص و در بعضی قسمتها مخلوط با عناصر دیگر است که برسر راه جریان آب از خارج به داخل غار به وجود آمده اند. این رسوبات به صور مختلف استالا کتیت هایی (چکنده) را تشکیل داده اند و در کف غار و در جاهایی که آب وجود ندارد استالاکمیت هایی (چکیده) با اشکال متنوع و جذاب به وفور دیده میشود.
منظره داخل غار بسیار بدیع و هوای آن یسبار پاک و لطیف بوده و عاری از هر گونه گرد و غبار و آلودگی میکروبی است و در تابستان خنک و در زمستان گرم و مطبوع است.
همچنین هوای داخل غار سبک بوده و حالت سکون مطلق دارد به طوری که چنانچه شمعی در آنجا روشن کنند هیچ گونه حرکتی در شعله شمع دیده نمی شود.
در برخی از معابر غار ۱۰ الی ۱۱ کیلومتر پیشروی شده است ولی هنوز تمام کانالها و شبکه های ارتباطی غار کشف نشده اند.
در حال حاضر پس از طی مسیر قابل قایقرانی، غار نوردی پیاده در قسمت خشکی غار آغاز می شود و گردشگران پس از طی مسافتی نسبتا طولانی مجددا با قایق ادامه مسیر می دهند.
تاریخ پیدایش غار
زمین شناسان قدمت سنگ های این کوه را به دوران دوم زمین شناسی یعنی دوره ژوراسیک ( ۱۹۰ تا ۱۳۶ میلیون سال قبل ) نسبت می دهند و شواهد به دست آمده از درون غار حاکی از آن است که این غار پناهگاه انسان ها بوده است.
مردم روستای علیصدر و روستاهای اطراف از قدیم الایام به وجود آن پی برده بودند و از آب آن بهره برداری می کرده اند ولی هیچگاه کاربری گردشگری آن مطرح نبوده است تا اینکه در پنجم مهرماه ۱۳۴۲ گروهی ۱۴ نفره از اعضاء هیئت کوهنوردی همدان غار علیصدر را مورد بازدید و کاوش قرار دادند.
این عده توانستند با وسائل ابتدایی مانند چراغ دستی و تیوب مقداری در درون غار پیشروی کنند. بازدید این گروه در روزنامه های محلی منعکس شد و در سال ۱۳۴۶ با پخش خبر کشف یک غار شگفت انگیز و بی انتها در سطح رسانه های ملی سیل محققان، کوهنوردان و علاقمندان اثر طبیعی به سوی آن سرازیر شد.
در سال ۱۳۵۲ کوهنوردان همدانی دهانه ورودی غار را به قطر ۵۰ سانتیمتر تعریض نمودند و از سال ۱۳۵۴ استفاده عمومی از غار علیصدر آغاز شد.
چگونگی ایجاد
در نتیجه ترکیب آب حاصل از بارش قطرات باران با گاز دی اکسید کربن موجود در هوا تشکیل اسید کربنیک ضعیف و نفوذ آن در زمینهای آهکی و انجام واکنش شیمیایی ترکیبی ناپایدار به نام بی کربنات کلسیم به وجود آورده است.
چون این ماده در آب محلول است در درون لایه های آهکی ضخیم فضاهای خالی ایجاد کرده واین فضاهای خالی میلیون ها سال گسترش پیدا کرده و به مرور به هم پیوسته اند وبه عبارتی میلیونها سال قلم صانع جهان خلقت به حکاکی و نقش آفرینی این شاهکار شگفت انگیز مشغول بوده است تا این غار بسیار وسیع در دل زمین ایجاد شده است.
كشف غار
” اولین کاشفان غار ” جناب آقايان یوسف نجایی ، عین ا.. بختیاری ، عباس رئوفی و محمد همایونی بوده اند كه در ابتداي مسير ورودي به غار ، بناي يادبودي از اين افراد قرار داده شده است.